φυματιοστατικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «φυματιοστατικά φάρμακα» ή, απλώς, «τα φυματιοστατικά»

(φαρμ.) χημειοθεραπευτικά φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται κατά τής φυματίωσης, επειδή αναστέλλουν τον πολλαπλασιασμό τών παθογόνων μικροβίων τής νόσου, χωρίς όμως να τά καταστρέφουν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φυμάτιο + στατικός (πρβλ. μικροβιο-στατικός)].